Temat: Metody dostępu do sieci

Internet to ogólnoświatowa sieć komputerowa, logicznie połączona w jednorodną sieć adresową opartą na protokole IP (ang. Internet Protocol). Internet nie jest jedną siecią, lecz związkiem wielu mniejszych sieci lokalnych. Każdy komputer może nawiązać łączność z dowolnym innym użytkownikiem sieci.

Przyłączanie sieci lokalnej lub komputera użytkownika do internetu odbywa się za pośrednictwem dostawcy usług internetowych ISP (ang. Internet Service Provider). W tym celu mogą być wykorzystywane różne technologie oparte o światłowody, kable miedziane lub komunikację bezprzewodową.

Obecnie dostawcy oferują dostęp szerokopasmowy: stacjonarny lub mobilny.

Dostęp stacjonarny:

DSL (Digital Subscriber Line) – wykorzystuje okablowanie miedziane istniejącej linii telefonicznej do jednoczesnego przesyłania danych i prowadzenia rozmów telefonicznych. Maksymalna prędkość przesyłania danych to 80 Mb/s.

DOCSIS (Data Over Cable Service Interface Specification) – usługa wykorzystuje hybrydowe sieci kablowe. Za pomocą modemu kablowego, użytkownik może korzystać z wielu usług, np. tv kablowej, internetu, telefonii stacjonarnej.

DPL/PLC (Digital Power Line/Power Line Comunnication) – technologia wykorzystująca istniejące linie energetyczne oraz podstacje energetyczne, w których montuje się kontrolery łączące sieć światłowodową z siecią energetyczną niskiego napięcia.

Technologia światłowodowa (Fiber Optic) – technologia umożliwia wspólną realizację różnych usług telekomunikacyjnych i telewizyjnych, np. szybkiego dostępu do internetu, VOD, wideokonferencji, wideotelefonu o przepustowości powyżej 2 Mb/s.

Łącze optyczne FSO (Free Space Optic) – transmisja cyfrowa przy pomocy światła lasera w wolnej przestrzeni. Łącze składa się z dwóch głowic umieszczonych w linii prostej (niezbędna jest wzajemna widoczność).

Łącze satelitarne jednokierunkowe (tylko odbiór sygnałów) i dwukierunkowe (odbiór i wysyłanie sygnałów od użytkownika). 

Dostęp mobilny:

WLAN (Wireless Local Area Network)- bezprzewodowe sieci LAN, jako medium transmisyjnego używają fal radiowych. Standardy sieci bezprzewodowych:

  • 802.11a: pasmo 5 GHz, szybkość transmisji do 54 Mb/s;
  • 802.11b: pasmo 2,4 GHz, szybkość transmisji do 11 Mb/s;
  • 802.11g: pasmo 2,4 GHz, szybkość transmisji do 54 Mb/s;
  • 802.11n: pasmo 2,4 GHz lub 5 GHz, szybkość transmisji do 600 Mb/s;
  • 802.11ac: pasmo 5 GHz, szybkość transmisji do 1300 Mb/s;

WiMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access) – technika bezprzewodowej, radiowej transmisji danych, stworzona dla szerokopasmowego radiowego dostępu na dużych obszarach.

Transmisja danych w sieciach GSM – korzystanie z internetu w każdym miejscu, które jest w zasięgu operatora. Prędkość dorównuje tym spotykanym przy dostępie stacjonarnym.